Nisa, 20 yaşındaydı. İstanbul’un Anadolu yakasında, Kartal escort arka sokaklarında küçük bir apartmanın bodrum katında yaşıyordu. Camları neredeyse yer hizasındaydı; dışarıda insanlar yürürken sadece ayaklarını görebiliyordu. Güneş ışığı o camdan içeri zor giriyordu ama Nisa artık karanlığa alışmıştı. Hem içinin hem odasının ışığı söneli uzun zaman olmuştu.
Hayat onun için hiçbir zaman kolay olmamıştı. Mardin’de doğmuş, kalabalık bir ailenin en büyük kızı olarak büyümüştü. Küçük yaşta İstanbul’a gelmişlerdi ama yoksulluk yakalarını hiç bırakmamıştı. Babası çalışmıyor, annesi temizlik işlerine gidiyordu. Evde üç kardeş daha vardı ve sorumluluklar erkenden Nisa’nın omuzlarına binmişti. Liseyi zar zor bitirmişti. Üniversiteye gitmek istemişti ama sınav günü işe gitmesi gerektiği için girememişti.
Kartal’da bir tekstil atölyesinde çalışmaya başlamıştı. Sabah yedide işe gidiyor, akşam sekizde dönüyordu. Ay sonunda eline geçen para, ev kirasına ve mutfak masraflarına yetmiyordu. Annesi hastalanınca, ilaç parasını bile çıkaramaz olmuşlardı. Bu çıkmaz içinde, tesadüfen tanıştığı biri ona “ek iş” önerdiğinde ne düşüneceğini bilememişti. Başta öfkelendi, sonra düşündü… Günlerce düşündü. Sonunda kabul etti.
İlk gece, Kartal sahilindeki bir oteldeydi. Deniz gece boyunca kıyıya vururken, o kendini bir yabancıya satmanın utancıyla boğuşmuştu. Sonra sabah oldu. Parayı cebine koyup eve dönerken sanki artık başka biriydi. İçinde bir şey kırılmıştı ama ailesi için sustu.
Kartal Cimcif Seven Nisa
Bu düzen zamanla bir rutine dönüştü. Gündüzleri çalışıyor, geceleri belirli müşterilerle görüşüyordu. Kartvizitler, kısa mesajlar, aceleyle girilen otel odaları… Her seferinde kendini biraz daha kaybediyor, ama duramıyordu. Çünkü başka bir çıkış yolu yok gibiydi.
Bir gün Kartal sahilinde yürürken, bankta kitap okuyan bir kıza rastladı. Yanına oturdu. Kız, edebiyat fakültesi öğrencisiydi. Ona yazdığı kısa bir öyküyü gösterdi. Nisa o kâğıda öyle uzun baktı ki, kız şaşırdı. “Ben de yazıyorum,” dedi Nisa, sesi ilk kez bir sır gibi değil, bir umut gibi çıkmıştı.
O günden sonra her sabah işe gitmeden önce küçük bir deftere birkaç cümle yazmaya başladı. Belki bir gün o yazılar, kendine başka bir hayatın kapısını açacaktı. Kartalescort hâlâ grinin tonlarıydı ama Nisa artık yalnızca hayatta kalmak değil, var olmak istiyordu.
Bir yanıt yazın